|

ԳՐԻԳՈՐ Ա. ԳՐԻԳՈՐԵԱՆ
Եկեղեցին հայկական ծննդավայրն է հոգւոյս,
Ինչպէս քարայր մþընդարձակ, պարզ ու խորունկ, մութ ու լոյս,
Իր գաւիթով հիւրընկալ, իր լայն բեմով ու հեռուն
Կանգնած իր լուռ խորանով՝ որ կարծես նա՜ւ մþէ
ծըփուն…
Եկեղեցին Հայկական՝ ծովուն դիմաց ալեկոծ
Նաւահանգիստ մþէ խաղաղ. ցուրտ գիշերին՝ հուր
եւ բոց,
Ու տօթակէզ ցերեկին՝ անտա՜ռ մըն է ստուերոտ,
Ուր շուշաննե՜ր կը ծաղկին Շարականի գետին
մօտ…
Եկեղեցին Հայկական՝ մէն մի քարին տակ գետնի,
Դէպի երկինք բարձրացող գաղտնի ճամբայ մը ունի…։
Եկեղեցին Հայկական, հայ հոգիին... Read More »
|